Het land van de herders.

Van Drakensbergen reden we verder naar weer een nieuw land; Lesotho, omringd door Z-A. Onderweg zien we weer veel mensen met lege emmers lopen om water te halen (blijft gek om te zien). We gingen de grens over en direct merk je dat dit land minder ontwikkeld/ meer armoede heeft. 

Straten zijn vuiler, veel mensen die in hun kleine verkooptentje van een paar platen staal leven, mensen die op straat een vuurtje maken om zich warm te houden.

Wij besluiten in de eerste grote stad te overnachten omdat het alweer bijna donker werd nog even eten bij de KFC (veel lokaals eten is er gwn niet te vinden..). In deze grote stad werden we erg veel aangekeken, niet op een verkeerde manier maar wrnlk zien ze niet vaak blanke mensen rondlopen in deze stad aangezien het totaal niet toeristisch was dus daar zaten we dan tussen de locals in de KFC 😅. 

De volgende dag stonden we vroeg op om een mooie route door Lesotho naar Semkong te rijden. En mooi was die zeker! Joey en ik keken onze ogen uit over al die bergen. Hier en daar bevroren grond en dorpjes met ook vaak rondnavels en veel kinderen die lopend langs de grote weg wrnlk onderweg waren naar school. Ook door hun werden we alleen nog maar meer aangekeken omdat deze weg ook niet bepaald toeristisch (er zaten zelfs geen tankstations). Verder liepen er heeeel veel herders (echt herders zoals we ze herkennen van plaatjes van vroeger) rond met hun vee ene keer schapen, koeien of dan weer geiten. 

Zodra we Lesotho uitreden was er geen herder meer te zien...

Groetjesss Joey en Nada xx